Karperhengels met herinneringen

Alweer een tijd geleden kwam mijn neef bij me met de vraag of ik de karperhengels van mijn vader kon opknappen.

Sinds het overlijden van mijn vader heeft hij ze in gebruik.

Ze hadden duidelijk geleden, dat was en is goed te zien, de hengels zijn gebruikt waarvoor ze gebouwd waren, vissen, vangen en genieten.

Overal laat de laklaag los, en op sommige plekken was die helemaal verdwenen, ermee verder vissen was onverantwoord.

Het makkelijkste zou zijn om deze gewoon weg te brengen naar een hengelbouwer om ze op te laten knappen.

Wegbrengen daar hangt natuurlijk een financiële prijskaartje aan.

Het financiële prijskaartje was nog niet eens het grootste struikelblok, de emotionele waarde, de fijne, mooie en grandioze momenten die we samen hebben beleefd, heeft mij doen besluiten om het zelf te doen.

Als de dag van gisteren weet ik nog dat mijn vader veel geklust had en een groot deel van vakantiegeld opzij had gezet om deze hengels te kunnen kopen.

Naam van de winkel weet ik niet meer maar het was bij Frans Knut in de van Humboldstraat te Utrecht, om zijn grootste wens twee Bruce & Walker Carbon karperhengels 1 5/8 LBS van Rini Groothuis te kopen.

Met één hengel ben ik begonnen met groene zeep en een zachte spons op de kurken handgreep.

Een half uur poetsen, boenen en regelmatig afspoelen met lauw water doet wonderen.

Zo zag de hengel er op veel plekken uit, en dit was nog niet het ergste.

De volgende foto’s laten het verschil zien tussen hoe het was en hoe het moet worden.

Bij elke wikkeling en oog was het van hetzelfde laken en pak

En het kan altijd erger

De tijd en gebruik en de vangsten hebben duidelijk sporen nagelaten op de hengel

Ruim twee maanden (bijna elke dag) ben ik regelmatig een paar uur bezig geweest met pulken, krabben, peuteren noem maar op om op een verantwoorde manier alle los zittende stukjes lak te verwijderen.

Het wikkelgaren was overal nog in perfecte staat en hoefde gelukkig niet vervangen te worden.

De wikkelingen moeten nog paar keer gelakt worden, maar dan is één hengel weer toonbaar en klaar voor de volgende 25 jaar visgenot.

Nu de tweede hengel nog doen.

Makkelijk was en is het niet, erg veel en secuur werk, soms moeilijke momenten, maar ook vele mooie herinneringen schoten ook weer te binnen tijdens de bezigheden, en ook dat is heel wat waard, en met geen pen te beschrijven of uit te leggen.

Groet,

GAE